Nieuws

U hebt het ongetwijfeld meegekregen, 12 mei was de ‘Dag van de Verpleging’. Ze bedenken wat om aan bepaalde dagen een naam te verbinden. Dit jaar is het wel een mooie koppeling als we denken aan corona. Nu denken we daaraan wel wat minder na de laatste mededelingen van de minister president vorige week woensdag. Er komt wat meer ruimte maar, ga er gepast mee om.

 

Ik prijs me gelukkig met het feit dat wij hier niet hoeven ‘meedenken’ hoe verder te gaan.

We mogen op gepaste wijze gelukkig ook nog, binnen de regelgeving, onze eigen interpretatie  loslaten op de invulling. Voor sommigen gaat: de deur op een kier, zegt dat bijna alles kan, voor de ander geldt: we doen alleen het slot er af en zien wel hoe het komt. Gelukkig ieder z’n recht.

Even terug naar de dag van de verpleging. Deze dag is niet zomaar eens ooit bedacht door enkel commerciële instellingen, nee, hij is gelinkt aan de beroemde Florence Nightingale (1820 – 1910)

Ze had de bijnaam: ‘De vrouw met de lamp’. De link valt dit jaar precies 200 jaar na haar geboorte. 

Nightingale groeide op in een welgesteld Brits gezin. Ze was veelzijdig, slim, maar bescheiden. Tegen de wens van haar ouders in besloot ze niet te trouwen. Ze wilde verpleegster worden, voor haar een roeping van God. Ze was in 1853 hoofd van een vrouwenkliniek in Londen, maar dat duurde niet erg lang, een jaartje. Ze ging op verzoek van de minister van oorlog, met nog een aantal verpleegsters, naar De Krim om gewonde soldaten te verzorgen die daar onder erbarmelijke omstandigheden in veldhospitalen verbleven. Daar groeide ze uit tot een bekendheid, ook door haar artikelen van en over haar in het Britse dagblad The Times. Zelf stond ze graag in de schaduw.

Het hospitaal in Turkije waar ze werkten was een afschuwelijke plek. De gewonden waren er zeer slecht aan toe. Schone kleding en voeding waren er onvoldoende, het stikte van de ratten. Hygiëne was ver te zoeken. Voor het einde van het jaar wist ze de plek redelijk op orde te brengen. Het werk voor Nightingale en haar verpleegster was zeer zwaar. De Britse stuurde haar verpleegsters na 20.00 uur weg om te rusten, maar zelf werkte ze wel 20 uur per dag en deed ‘s avonds haar ronde langs de bedden met een lamp waardoor ze de bijnaam ‘de vrouw met de lamp’ kreeg. Na de oorlog ging ze terug naar Engeland. Ze had een groot ontvangst afgeslagen, omdat ze de drukte wilde vermijden. Ze reisde in stilte terug naar haar familie. Desondanks wist inmiddels heel Engeland van haar bestaan. Ze was zelfs door de koningin persoonlijk bedankt! Later schreef  ze een boek over, u raadt het al: ‘Verpleging en hygiëne’, gebaseerd op de ervaringen in De Krim.

Als ze NU geleefd had was ze waarschijnlijk verkozen tot ‘verpleegkundige van het jaar’.  

Ik denk dat we het wel met mekaar eens zijn, dat in 2020 de zorg de grootste pluim verdient die er bestaat. Als we het coronavirus niet hadden, waren er rond deze dag vele activiteiten georganiseerd. Maar de pluim moet niet alleen naar ziekenhuizen, de 1^e lijnszorg, de thuiszorg, de huisartsen, verzorging- en verpleeghuizen, gehandicaptenzorg, noem ze allemaal maar op. Ik doe dat niet, want dan vergeet ik toch nog velen. Hulde en dank aan de vele mensen, betaald of vrijwillig die een fantastische prestatie hebben neergezet, en nog steeds invullen. Voor ons ook een kans, een kans om te zijn wie je mag zijn. Denk eens aan één van je lotgenoten in je eigen omgeving, die kunnen vast ook wel een praatje, een plaatje, of als de deur open mag, een daadje gebruiken.  

Kleine inspanning, veel rendement.

We benne op de wereld om mekaar, om mekaar te helpen nietwaar!!!! Leen, Piet en Adele zongen het al lang gelden in het programma ’t Schaep met de 5  poten’.  Je wordt er vrolijk door.

Wat anders is: je kunt het misschien belopen, want bewegen is gezond, moet en mag weer meer.

Op anderhalf meter kun je veel doen. We zijn door ReumaNederland geadviseerd om u te informeren, over corona. Met hen denken meerdere instanties mee en informeren ons.

Deze week nog een link om te bewegen met een Beweegposter. Ik denk maar zo: bewegen tot je er bewogen van raakt en na wegen misschien wat gewicht kwijt. Is dat zo, zoek daar dan verder niet naar, beter kwijt dan rijk.

 

“Liefde en vriendschap kom je niet op de beurs tegen, maar je hebt er allemaal een aandeel in”.

 

Daarbij, een mij zeer bekend iemand zei altijd: vriendelijkheid kost niks, maar het is onbetaalbaar.

Lieve mensen, ik hoop dat jullie hier weer 14 dagen verder mee kunnen. Zijn er zaken en dingen die we moeten weten, dan even melden via het secretariaat. rpv.nooroostpolderenurk@gmail.com

 

Met vriendelijke groet,                                                                   Uw voorzitter Wiebrand Vroom